زنده تراش

اینجا جزیره ی منه در اقیانوس احساساتاسم من هست آیدینمن رو تک بعدی نبینمن کوه هستماما حاصل درد و رنج هام.:::::««««»»»»:::::.جوونیم در انتظار جوونی گذشتمن از تمام بهار های زندگیم موندم عقباین روزا مسیر زندگیم شده شکل ذوزنقهروز ها تهی میشه میره ،   تا وقتی سایه ماه رو ببینهدو روز دیگه همه پیر میشیم ، تا وقتی ثانیه هم بمیرهشاید یه رول میریم ، تا شب رنگه صبح رو ببینههمه گل میشیم طوری که لحظه مارو بچینهدر آخر ، خاک میشیم ،تا خواسته هامون بمیره:::::::::::::::::::::::::::::نگران نباشاگه جواب مرامو رکب میگیریاگه توی خطاهای زندگیتم عقب میشینیاگه کام نمیده سیگارت، نم گرفته زیر باروناگه بریدیو دلت داره غرق غسه میشه ارومنگران نباش::::::::::::::::::::::::::::::::وقتی بودی بامن خوب بود حالم میدیدم ماه رو تو نگاهت حالا نیستی تو اما شکر خدا که خوبه حالت::::::::::::::::::::::::::::::::خیلی وقته فرقی بین شنبه هام با جمعه نیستخیلی وقته دیکه برام شب پنجشنبه نیستخیلی وقته هر روزم جمعستخیلی وقته هر روزم خستگی  هر روزم حس بد بیداری در تنهاییعادی شده جمعه بودنمروزهام پودر شدن دور شدن فراموش شدناما بیخیاله روز های بد , چاره ای نیست از این این نیز بگذرد زنده تراش...

من یه دونه اسلحه میخوام باید با این دنیا تسویه کنمباید برگردم به دنیای اصلی خودمباید بکشم دنیای های فرعی خودموبدم میاد از تصویر خودم از درد تیره شدناز روح تصفیه شدن از درون برچیده شدناز سنجیده شدن از قصد دیده شدندیگه نمیخوام نادون باشم دوست دارم تو بارون پاشمکیا دنیای آروم دارنکیا مثل من طاعون دارنکیا مثل من آشوب دارن کدوم احمقایی دم نزدن وقتی دروغ گوش دادنکیا مثل من خواب دوست دارنکیا مثل من کابوس دارنکیا دلهای رنگی دارن اما واسه بقیه مثل ته سیگارنکیا دلهای سنگی دارن کیابا خدا موندن و نشتی دارنکیا حالت مرگی دارن کدوم احمقا دلتنگی دارنکیا مث من بیمارن توی شب بیخوابن مثل مرد میبازناین دیوونه وجدان داشتاین دیوونه عشق داشتاما حالا شده شیطان.............................شاید همیشه تقدیر این بود که تغییر کنمآدم های احساسی فقط برای دنیای احساسی خوبناما نه اینجاتوو این جهنم فقط سخت و بی رحم بودن نجاتت میدهباید دوره دلت رو حصاره سنگی بکشیتا هر کسی خیلی ساده زخمیش نکنهباید شیطان درونمو بیدار کنمباید منه درونی بازی رو دست بگیرهاینجا فقط منطق و بی تفاوت بودن جواب میدهاین دنیا بازی دوسر باختهپس بیا بازی رو راحت نبازیمتو همیشه میخواستی اینجا باشیاین دنیا ماله خودتمنو بیدار نکنهیچوقت. زنده تراش...

حس می کنم دیرم شدهاما نمی دونم چی دیر شده چی؟یه منم و رفیقم گلهتو خودم تو چتیدیرم شدهاما نمی دونم چی دیر شده چی؟یه منم و رفیقم گلهتوو خودم تو چتی.........تف می زنم به زمین از رو نفرت لعنت به اونایی که غرورم رو گرفتننمیشه دیگه دورم هی پُر و خالیاصلاً بالا نمیرم که بخوام بیام پایینچونمی دونی اینجا دیگه جای ما نیجای موندن آدمی با حال ما نینهمن که رفتم از درون خودماما تو هر لحظه اَز خودت بزن جلویه جایی قبلاً توم، دیدم تو روکه خشم داشتم، وحشی بودم، رحم نبود تومترس بود که جنگی بودم، غرق تو اون خونشهر تو مُشت، بد تو پشت، اما تو روم خوبنقش داشتم، رنگی بودم، اما کدوم بوم؟مَشتی دیدم جای دیگه زندگی یه چی دیگه اسنه حرفِ اَز این باد بود، شاید قصه ای دیگه اسزندگی یه حادثه ست با چندتا شکل مبهمپس بساز یه برج بلند با ستون محکم، بَهبالای ارتفاع، انتهای ارتقاءکوچه ی فرشته ها، جنب پارک اعتباربا پلاک سوگولی ناب، زنگ سوم حس ف ا کواحدم تو برج خاص، سر نزنی اشتباستاینه سر گذشت گندوم روو سینه ی داسباس از این سگدونی کَند و رفتاصلاً مهم نی چی دروغه چی بوده راستخیره، مات، مبهوت، مَنگکی این بچه رو محکوم کرد؟به دیوونگی از درون قهرلبخند بود بعدش اخموم کردچون اینجا یه چی رنگ میده بهتسفید میشه موهات، سرد میشه دلتزنده بودنو همه مفت خریدیمبهم بگو مُردنو چند میشه گرفت؟حس می کنم دیرم شدهاما نمی دونم چی دیر شده چی؟یه منم و رفیقم گلهتو خودم تو چتیدیرم شدهاما نمی دونم چی دیر شده چی؟یه منم و رفیقم گلهتوو خودم تو چتی زنده تراش...